Ereleden van Vereeniging

Erevoorzitters

 
J. van der Pol

14 jun 2023 - Heden
 
Em. prof. ir. J.L. de Kroes

30 aug 1990 - 31 mrt 2020
 
Prof. dr. ir. W.Th. Bähler

12 jan 1955 - 8 jan 1984
 
Prof. jhr. dr. G.J. Elias

26 mrt 1946 - 14 jun 1951
 
Prof. dr. ing. C.P. Feldmann

4 jul 1922 - 21 jul 1941

Ereleden van Vereeniging

 
Dr. ir. J.C. Haartsen

12 mei 2022 - Heden
 
Prof. dr. ir. A.H.M. Smets

12 mei 2022 - Heden
 
Prof. dr. ir. W.A. Serdijn

12 feb 2016 - Heden
 
Em. prof. dr. ir. R.H.J. Fastenau

12 feb 2016 - Heden
 
Em. prof. dr. J.J. Smit

12 feb 2016 - Heden
 
Em. prof. ir. L. van der Sluis

26 mrt 2011 - Heden
 
Em. prof. dr. ir. L.P. Ligthart

26 mrt 2011 - Heden
 
Em. prof. dr. C.I.M. Beenakker

9 jun 2006 - Heden
 
J. van der Pol

9 jun 2006 - Heden
 
Prof. ir. H.B. Verbruggen

8 jun 1999 - Heden
 
Dr. ir. J. Kapteijn

10 mei 1993 - 15 nov 2024
 
Prof. dr. ir. E. Backer

13 mei 1991 - 14 apr 2020
 
Em. prof. dr. J.C. Arnbak

13 mei 1991 - 20 feb 2017
 
Prof. ir. H.R. van Nauta Lemke

3 mei 1989 - 10 jan 2021
 
Prof. ir. IJ. Boxma

24 apr 1986 - 19 jun 2015
 
R. Marks

24 apr 1986 - 31 okt 2012
 
Prof. dr. ir. D.E. Boekee

24 apr 1986 - Heden
 
Em. prof. ir. J. de Haas

23 mrt 1981 - 29 dec 2017
 
Prof. ir. J.M. Unk

23 mrt 1981 - 13 sep 1983
 
J.J. van der Heeft

4 feb 1977 - 30 jun 1994
 
Em. prof. ir. J.L. de Kroes

25 mrt 1976 - 31 mrt 2020
 
Prof. ir. H.B. Boerema

22 mrt 1971 - 27 mei 1992
 
Prof. dr. ir. R.M.M. Oberman

25 mrt 1966 - 19 mrt 1989
 
Prof. dr. ir. G.H. Bast

25 mrt 1966 - 12 nov 1987
 
Prof. ir. M.P. Breedveld

21 apr 1961 - 25 jul 1997
 
Ir. J.L. Bonebakker

19 apr 1956 - 2 apr 2000
 
Prof. dr. ir. van Soest

25 mrt 1955 - 30 okt 1983
 
Prof. ir. F.M. Roeterink

6 apr 1951 - 20 jul 1979
 
Ir. P.F.S. Otten

6 apr 1951 - 4 jan 1969
 
Prof. dr. ir. J.P. Schouten

22 jan 1951 - 8 jun 1988
 
Prof. ir. W. Fontein

16 dec 1948 - 31 okt 1993
 
Prof. jhr. ir. J.L.W.C. von Weiler

2 dec 1948 - 16 sep 1988
 
Prof. ir. M. de Lange

2 dec 1948 - 17 dec 1983
 
Dr. ir. Th.P. Tromp

26 mrt 1947 - 1 jun 1984
 
Prof. dr. ir. H.G. Nolen

25 okt 1938 - 8 apr 1986
 
Prof. dr. ir. N. Koomans

18 mrt 1936 - 4 okt 1945
 
Prof. ir. L.H.M. Huydts

10 okt 1935 - 23 dec 1974
 
Prof. dr. ir. W.Th. Bähler

14 mrt 1933 - 8 jan 1984
 
Prof. ir. E.J.F. Thierens

22 mrt 1926 - 2 jul 1967
 
Ir. H.W.L. Brückman

13 jan 1919 - 31 okt 1944
 
Prof. jhr. dr. G.J. Elias

8 nov 1916 - 14 jun 1951
 
Prof. dr. ir. ing. H.S. Hallo

10 feb 1915 - 26 aug 1966
 
Prof. ir. C.L. van der Bilt

4 dec 1911 - 3 dec 1947
 
Prof. G.J. van Swaay

4 dec 1911 - 8 jan 1945
 
Prof. dr. ing. C.P. Feldmann

4 dec 1911 - 21 jul 1941
 
Prof. ir. J.A. Snijders

4 dec 1911 - 1 apr 1922

† Prof. jhr. ir. J.L.W.C. von Weiler

Erelid van Vereeniging in de periode van 2 dec 1948 - 16 sep 1988

In Memoriam geschreven door prof. Boxma

Op 16 september 1988 overleed op de leeftijd van 86 jaar prof. Von Weiler, oud-buitengewoon hoogleraar in de Afdeling der Elektrotechniek.

Toen Carl von Weiler twaalf jaar oud was, bouwde hij zijn eerste radioontvanger. Wij kunnen ons voorstellen hoeveel voldoening het hem gaf, toen hij daarmee draadloos een tijdsein ontving. De radiotechniek liet hem niet meer los. Na het behalen van het ingenieursdiploma ging hij in de jaren dertig in Den Haag bij een militair laboratorium werken aan een draagbare radiozendontvanginstallatie. Deze werkte op de voor die tijd erg korte golflengte van 1.20 m. Bij de beproeving hiervan bleek geen contact mogelijk wanneer zich tussen beide installaties duinen bevonden, echter weer wel toen een vliegtuig overvloog. Dit bracht Ir. Von Weier op de gedachte met behulp van radiogolven vliegtuigen te detecteren. Hij ontwierp hiervoor een apparaat dat werkte op een golflengte van 70 cm. Hoewel die naam toen nog niet werd gebruikt, mag hij daarom de uitvinder van de Nederlandse radar worden genoemd, Met deze radar ontkwam hij in de meidagen van 1940 naar Engeland, waar hij mede richting gaf aan de ontwikkeling van dit voor de oorlogsvoering zo belangrijke apparaat.

Na zijn terugkeer in Nederland werd Von Weiler directeur van het door het Ministerie van Marine opgerichte Laboratorium voor Elektronische Ontwikkeling, Tevens werd hij in 1946 benoemd tot buitengewoon hoogleraar aan de T.H,-Delft, Zijn colleges waren bijzonder boeiend en vooral in die eerste jaren na de oorlog hoorden wij, studenten, vele nieuwe technieken die in de oorlogsjaren in de geallieerde landen waren ontwikkeld. Maar misschien nog belangrijker voor ons was de persoonlijke belangstelling voor zijn studenten, die hij vaak thuis ontving voor het afleggen van tentamens, een belangstelling die niet eindigde bij het afstuderen.

Prof. Von Weiler gaf op een stimulerende wijze leiding aan wetenschappelijk onderzoek, waarbij hij een goede samenwerking nastreefde met bedrijven en instituten. Zijn inspanning kwam dan ook zeker ten goede aan de Nederiandse industrie. Bij besprekingen over het onderzoek luisterde hij gewoonlijk eerst enige tijd naar het verloop van de discussie, waarna hij vaak op een heldere wijze een oplossing voor het probleem wist aan te dragen. Maar als de stemming in een vergadering wat te zwaar dreigde te worden, kon hij een onverwachte wending aan het gesprek geven. Velen vroegen zich dan af, of hij op zo'n moment wel of niet serieus moest worden genomen. Zelf helderde hij dit nooit op en genoot duidelijk van de verwarring; maar de spanning was gebroken.

Voor zijn vrienden was het duidelijk, dat deze houding voortkwam uit het willen maskeren van een sterke innerlijke bewogenheid, Hij deed dat ook in gesprekken die hem persoonlijk teveel gingen raken, Hij maakte dan een ironisch klinkende, relativerende opmerking Zelfs in de laatste maanden voor zijn overlijden probeerde hij op deze manier de ernst van zijn ziekte voor anderen, en misschien voor zichzelf, te verbergen. Toch was hij een realist, zowel in zijn werk als in zijn manier van leven.

Dat hield hem geestelijk tot het eind op de been. Wij houden prof, Von Weiler in de herinnering als een goede leermeester en collega, maar bovenal als iemand die veel liefde had voor zijn medemens.