† Prof. dr. ir. van Soest

Erelid van Vereeniging in de periode van 25 mrt 1955 - 30 okt 1983

In memoriam geschreven door Prof. Boxma

Op 30 oktober 1983 overleed op de leeftijd van 85 jaar Prof. Van Soest, oud-buitengewoon hoogleraar in de afdeling der Elektrotechniek. In hem verliezen wij een veelzijdig beoefenaar van de wetenschap die tot op hoge leeftijdactief bleef, maar ook een mens met een zeer hoogstaande moraal. Johannes Leendert van Soest deed na zijn afstuderen in 1925 als elektrotechnisch ingenieur onderzoek voor de Commissie voor Physische Strijdmiddelen. Dit leidde tot het oprichten van een laboratorium, thans bekend als Physisch Laboratorium TNO. In 1949 werd hij benoemd tot buitengewoon hoogleraar aan de TH-Delft om onderwijs te geven in de hoogfrequentietechniek. Hij werd echter spoedig geboeid door de informatietheorie , in welk vakgebied hij een grote internationale bekendheid kreeg. Hij toonde een voortreffelijk docent te zijn . Zijn colleges werden dikwijls bijgewoond door docenten van de afdeling en door andere belangstellenden. Toen hij in 1964 met emeritaat ging, waren 85 studenten onder zijn leiding afgestudeerd, terwijl hij vijf maal als promotor was opgetreden; voor een buiten gewoon hoogleraar grote getallen . Maar Prof. Van Soest was in de eerste plaats een onderzoeker die in staat was velen t o t samenwerken te stimuleren. Met zijn grote belangstelling voor zijn medemens zag hij op onnavolgbare wijze kans van de mensen die hij om zich heen verzamelde, één grote familie te maken. Ook zijn helaas te vroeg overleden echtgenote speelde hierin een belangrijke rol . Met velen van zijn afstudeerders ontstond dan ook een vriendschappelijke relatie , terwijl hij in het bijzonder met de E.T.V. een sterke band voelde.

Naast zijn werkzaamheden als directeur van het Physisch Laboratorium TNO en buitengewoon hoogleraar, besteedde Prof. Van Soest veel tijd aan de botanie. Reeds tijdens zijn middelbare-schoolperiode begon hij met het zeer consciëntieus bestuderen van de plantengeografie in het gebied rond Arnhem. Dit breidde hij later uit tot het gehele land. Dit enorme werk leidde in 1932 tot een indeling van ons land in plantengeografische districten . Deze indeling werd in hetzelfde jaar opgenomen in de Nederlandse flora's en heeft zich nu al meer dan 50 jaar kunnen handhaven. Hij noemde het met de hem typerende bescheidenheid "een beetje Spielerei ". Het heeft de belangstelling voor de botanie in ons land sterk gestimuleerd. Later volgde een onderzoek aan paardebloemen, waarvan hij enkele nieuwe soorten ontdekte. Zijn onderzoek naar de verspreiding van de paardebloem bracht hem tot in de Himalaya, aan de grens van Nepal. Hij schreef ongeveer 200 publikaties , die door zijn vrouw prachtig werden geïllustreerd.

De grote verdiensten van Prof, Van Soest werden op vele manieren erkend. De Rijksuniversiteit Utrecht verleende hem het doctoraat honoris causa wegens zijn werk in het gehele gebied van de wis - en natuurkunde met het accent op de botanie. Behalve de E.T.V. verleenden zeven organisaties en verenigingen hem het erelidmaatschap. Als slot van dit In Memoriam citeer ik hier de woorden die Prof. Van Soest in zijn oratie tot de studenten sprak: "Gij zult zuinig met uw tijd moeten omgaan om, naast Ingenieur, ook Mens te kunnen blijven . Houdt orde en systeem in uw gedachten en in uw werk, maakt u zich daarvoor een systematiek eigen, welke doet er niet toe; mijn voorbeeld was de botanische systematiek."